En yüce varlık olan insanın,
Dünyaya teşrifi gibidir şiir;
Sancılı, meşakkatli ve kutsal.
Okunan her bir dize,
Anne sütüyle beslenen bir bebeğin kokusudur adeta;
Anlatılamaz ve tercüme edilemez.
Şairler de yeni doğan bebeğin
Ciğerlerini yakan o ilk nefese susaması gibi ağlar,
Zannetmeyin sakın, şairin halinden şairler anlar!